به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایرنا، واشنگتن پست در شماره روز جمعه خود در این تفسیر به قلم ' کولبرت آی. کینگ' می نویسد: شعار ' احیاء عظمت آمریکا ' که ترامپ آن را سر می دهد؛ در واقع فراخوانی برای اعاده برتری نژادی سفیدپوستان است.
با حضور ' دونالد ترامپ' در صحنه مبارزات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، تاریخ سال 1876 این کشور تکرار می شود. شاید بتوان این دوره از انتخابات آمریکا را بعد از رقابت انتخاباتی 1876؛ یکی از حساس ترین و دلهره آورترین انتخابات برای آمریکایی های آفریقایی تبار آمریکا به شمار آورد.
در سال 1876، رقابت سنگین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا میان ' راتفورد بی. هایس' Rutherford B. Hayes جمهوریخواه و 'ساموئل جی.تیلدن' Samuel J. Tilden دمکرات در جریان بود.
آن رقابت شوم قرن نوزدهمی، تمامی تلاش هایی را که تا آن لحظه در راه احقاق کامل حقوق و اعطای کلیه امتیازات شهروندی به همه آمریکایی های آفریقایی تبار آزاد شده از قید بردگی انجام شده بود، به یکباره بر باد فنا داد.
امروز هم همه رنگین پوستان جامعه آمریکا، در معرض همان خطر و تهدید قرار دارند و امکان اینکه تاریخ تکرار شود وجود دارد.
در انتخابات سال 1876 منازعه ای دانشگاهی بر سر بازگرداندن آراء سه ایالت جنوبی آمریکا که تحت کنترل پیمان 'بازسازی' Reconstruction بودند پیش آمد. برای شکستن این بن بست؛ جانشینان جمهوریخواه ' هایس ' با هیاتی از دمکراتهای جنوبی به توافق رسیدند به این صورت که اگر هایس رضایت دهد که همه نیروهای فدرال را از جنوب خارج کند؛ جنوبی ها هم مانعی بر سر راه پیروزی هایس ایجاد نخواهند کرد. 
چنین شد و مجموعه بردگان آمریکا بی یار و یاور و بی هیچ پشتیبانی به حال خود رها شدند.
این میهن فروشی که ' سازش 1877 ' Compromise of 1877 نام گرفت، در هتل ' دیستریکت' که ' جیمز وورملی' یک کارآفرین سیاه پوست مالک آن بود بدست آمد.
ضربه مهلک بر پیکر دمکراسی که بعد از فسخ برده داری توسط 'آبراهام لینکلن' در کشور حاکم شده بود را 'هایس ' وارد آورد. اما هایس به تنهایی قاتل قانون 'بازسازی' Reconstruction نبود بلکه مجموعه ای از عوامل به خصوص یک سری اقداات قضایی و اجرایی و روحیه تثبیت شده نژادپرستی برخی سفید پوستان بود که دست به دست هم داد و این موفقیت بزرگ کسب شده را به شکست کشانید.
حال، درس های آن روز می تواند پند آموز مفیدی برای وقایع و تحولات امروز باشد. 'آبراهام لینکلن' قانون ' اصلاحیه سیزدهم ' 13th Amendment که برده داری را منسوخ می شمرد، امضا کرد. به دنبال آن، اصلاحیه چهاردهم 14th Amendment هم امضا شد و به سیاه پوستان حق شهروندی و تضمین دادرسی و چتر حمایتی برابر را اعطا کرد.
اصلاحیه پانزدهم 15th Amendment هم به سیاه پوستان حق رای داد. کنگره در سال 1875 ' قانون حقوق مدنی ' را تصویب کرده بود و به آمریکایی های آفریقایی تبار حقوق برابر در بهره مندی از امکانات عمومی و حقوق قضایی را تضمین داده بود.
همچنین رفع تبعیض از حضور دانش آموزان سیاه پوست در مدارس سفیدپوستان و نیز قوانین مربوط به اعطای حقوق مدنی و حق رای در دهه 1960 هم جملگی از گام های مسرت بخش برداشته شده بود.
همه چیز به خوبی پیش می رفت تا اینکه به ناگهان 'دیوان عالی ' کشور وارد صحنه شد و تمام خیرات بدست آمده را تبدیل به شر کرد.
'دیوان عالی ' آمریکا اعلام کرد که قانون 1875 معارض قانون اساسی است و حکم کرد که کنگره فاقد قدرت لازم برای تصویب ' اصلاحیه چهاردهم' است که حقوقی برابر را به سیاه پوستان اعطا می کند. این دادگاه اعلام کرد که تصویب این قوانین فقط در اختیار ایالت ها و دولتهای محلی است.
بدین ترتیب تمامی قوانین تصویب شده برای احقاق حقوق سیاه پوستان برای دهه های آتی پایمال شد.
' اندرو جانسون' هم که بعد از ترور لینکلن بر مسند ریاست جمهوری آمریکا نشست، تمام دستاوردهای مهم و مثمر ثمر 'بازسازی' را چشم پوشی کرد و تصویب مصوبات در این زمینه را به خود ایالت ها سپرد.
امروز هم دورنمای ' ترامپ ' در 'کاخ سفید'؛ بیم دهنده احیاء دوران تاریک تاریخ آمریکاست.
ترامپ، بی هیچ تردیدی قلدری است نادان، بی انضباط و رجزخوان که بیشرمانه اغراق می کند و دروغ می گوید.
او آدمی است بزدل و زن باره و تحقیر کننده اقلیت ها و در کل فاقد یک شخصیت و وجاهت انسانی است.
اما همه این ویژگی ها و در واقع عیوب شخصیتی؛ از این نامزد انتخاباتی، یک نامزد تهدیدآمیز نمی سازد. آنچه که خطرناک و هشدار آمیز است و دغدغه خاطر همه آمریکایی های آفریقایی تبار است، افکار و اندیشه های ترامپ است. اگر این افکار در قدرت ریاست جمهوری حل شود، آنجاست که زنگ خطر به صدا در می آید.
همین الآن هم مدتهاست که مجالس قانونگذاری ایالت هایی که در کنترل جمهوریخواهان است، حملات خود را بر آفریقایی تبارها و سایر اقلیت ها به جریان انداخته اند.
راه این سرکوب، در سال 2013 با رای 'دیوان عالی' آمریکا هموار شد که ' قانون حق رای ' را شکم درید و تمامی تلاشهای اجرایی وزارت دادگستری را پایمال کرد. 
این، انعکاس همان 'دیوان عالی کشور' در دوران ' بازسازی' است.
حال اگر وزارت دادگستری در دستان ترامپ بیفتد؛ دوباره تاریخ سال 1876 تکرار می شود و تغییراتی که با زحمت فراوان بدست آمده است ؛ واژگون خواهد شد.
و اما بر سر رابطه میان پلیس و جامعه سیاه پوستان چه خواهد آمد؟
در دولت ترامپ؛ بعید به نظر می رسد تحرکی برای نظارت بر حسن اجرای قوانین ایالتی و محلی، ورود اصلاحات بر وزارتخانه هایی که ناقض حقوق مدنی اند و نیز صدور احکام فدرال برای تغییر در این اوضاع بوجود آید.
تصویری که از عدالت در 'دیوان عالی کشور' در دولت ترامپ در ذهن نقش می بندد، حقیقتا ترسناک است. ترامپ قبلا هم نمایه هایی از این کابوس را به ما نشان داده است.
مروری به فهرست وحشتناک و رعب آور نامزدهای ترامپ برای تصدی پست ریاست 'دیوان عالی' که همگی از جناح راست هستند، این فرض را ثابت می کند.
'کاخ سفید' با حضور ترامپ، یعنی بدرود با آزادی های مدنی، حق رای، حق باروری، حقوق مصرف کننده و سلام بر برتری اسلحه.